هي مزدور هاري، ڪمي ڪاسبي سڀ،
جِيَنِ شال سانگي سگهارا وطن جا.
هي واڍا، هي رازا، هي ڪوري، هي موچي،
هي لوهارَ پورهيت پيارا وطن جا.
اسان جو سهارو وطن ئي ته آهي،
اسين پاڻَ آهيون سهارا وطن جا.
صُبح جو سويرو پڙهڻ لئه وڃون ٿا،
اسين ٻارِڙا چنڊَ تارا وطن جا.
وڏي مانَ وارو، وڏي شانَ وارو،
سدا ڀاڳ آهن، ڀَلارا وطن جا.
ملي پاڻ ۾ سڀ ننڍا توڙي وڏڙا،
ڪنداسين اي ”آصف“ سُڌارا وطن جا.
احمد خان آصف
